Hiçbir şey olmasa bile benim adıma bir kelime kalsa bu dünyada. belki de "büyük unutuş" çağında en kıymetli en bulunmaz şey bir kelimedir.
Kara Delik
Yaşamın bu girdabı içinde gerçek olay ufkunda gizleniyor gibi geliyor. Kimin rüyası kimin tasarımıdır bilinmez ama şu süreç yığınlar haline gelmiş imajlar etrafında görmenin olanaklarından yoksun bir öznel deneyim sunuyor sadece. Sanırım “Büyük unutuş” diye adlandıracağım bir çağının başlangıcındayız.